Sinds ik in Zwolle woon heb ik een liefde voor ganzen gekregen. Ganzen zijn bijna huisdieren geworden, want je komt ze in de buurt overal tegen.
Als kind had mijn tante een gans als bewaker van haar erf. Ze waren voor mij als kind megagroot en ik was dan ook bang voor ze. Ganzen kunnen flink gakken als er vreemden komen.
In de jaren dat ik mijn kinderen naar school bracht, kwam ik ze opnieuw tegen, maar nu op het fietspad. Regelmatig moest ik even stilstaan om de ganzen te laten oversteken.
Als ik ‘ochtends in mijn bed lig, hoor ik ze over ons huis vliegen op weg naar het water waar ze verblijven.
Ganzen lijken in hun gedrag veel op mensen. Ganzen maken lawaai om hun grenzen te bewaken. Doen wij niet hetzelfde als we boos zijn op andere mensen? Wij mogen onze boosheid ook kenbaar maken op een veilige manier. Onze boosheid heeft ook te maken met grenzen stellen.
Wanneer je ganzen ziet overvliegen zie je ze vaak in een V- vorm. En terwijl ze vliegen gakken ze en zie je vaak één gans heel hard vliegen om op de voorste plek te komen, om de wind voor de anderen op te vangen. Terwijl de gans heel hard zijn best doet hoor je de andere ganzen hem aanmoedigen om zijn plek in te kunnen nemen.
Kinderen en ouders mogen ook aangemoedigd worden om hun eigen plek weer in te kunnen nemen in de soms chaotische moeilijke tijd. Soms heb je daarvoor even wat meer nodig. Daarom kunnen we samen kijken of jij op de juiste plek staat. Hierbij wil ik samen met je kijken door middel van poppetjes. Wil je meer weten? Maak een afspraak en hopelijk mag ik jou aanmoedigen😉